Eksperymentalne środowisko dla pomysłów, kreatywności i nauki – Laboratorium architektoniczne, w którym można poczuć się jak w warsztacie – ME by Starck i Vero Air firmy Duravit podkreślają minimalistyczną estetykę w pomieszczeniach sanitarnych
„Fabryka architektury” – tak duńskie biuro architektoniczne ADEPT nazywa swój projekt Szkoły Architektury w Aarhus, który powstał w miejscu dawnego magazynu towarowego. Surowa estetyka z betonowymi powierzchniami, stalowymi schodami, widocznymi rurami i szklaną fasadą w stylu przemysłowym wyraża się również w pomieszczeniach sanitarnych: za sosnowymi drzwiami i przed kwadratowymi, białymi płytkami, toalety ME by Starck zaprojektowane przez Philippe’a Starcka idealnie wtapiają się w istniejącą architekturę i odgrywają swoją rolę w minimalistycznej estetyce. Jako umywalki architekci wybrali umywalki Vero Air w rozmiarach 60 i 120 cm. Ich efektowny, staranny design zachwyca prostymi powierzchniami.
Żywe laboratorium architektury
Nowa Szkoła Architektury w Aarhus łączy dziesięć wcześniejszych siedzib w budynku o powierzchni 12 500 metrów kwadratowych. Wizją była solidna struktura inaczej żywe laboratorium architektury, które może być łatwo dostosowane do przyszłych wymagań i potrzeb. To “zainspirowało projekt przypominający warsztat, który prezentuje się jako anty-ikon – puste płótno dla pomysłów, kreatywności i nauki”, wyjaśnił Martin Krogh, partner w ADEPT.
Jako środowisko eksperymentalne dla studentów i kadry dydaktycznej, Aarhus School of Architecture zaprasza również do interakcji z sąsiedztwem. Dotyczy to na przykład przylegającego do szkoły “Instytutu X”, niezależnego stowarzyszenia kulturalnego typu non-profit, które powstało w wyniku inicjatyw obywatelskich i postrzega siebie jako otwartą platformę dla kultury, biznesu i edukacji.
Przejrzystość, otwartość i elastyczność
Aarhus School of Architecture ma przejrzysty i otwarty wygląd zewnętrzny: betonowa konstrukcja nośna definiuje ekranowaną fasadę, która składa się z dużych szklanych powierzchni. Również wewnątrz widoczne elementy konstrukcyjne stanowią o wyglądzie budynku. Konstrukcja nośna składa się z przestronnych bloków budowlanych, ułożonych jak szachownica, w których mieszczą się warsztaty, sale wykładowe, a także toalety, magazyny i pomieszczenia techniczne. W bryle wycięte są przestrzenie powietrzne, które rozbijają budynek w płaszczyźnie pionowej. Wolna przestrzeń przepływa wokół “bloków” i przestrzeni powietrznych, poszczególnych obszarów roboczych pomyślanych jako elastyczne przestrzenie, na które można rzutować różne zastosowania. Dwa duże tarasy dachowe na drugim i trzecim piętrze oraz jeden mniejszy na pierwszym piętrze wyłaniają się z warstwowych kostek budynku. Uderzającym elementem jest biblioteka szkolna znajdująca się w części północno zachodniej. Została ona umieszczona w przestrzeni obejmującej trzy kondygnacje – struktura nośna w strukturze nośnej. Jako surowa drewniana struktura z techniką belki kleszczowej, jej drewniane powierzchnie emanują delikatną domowością.
Martin Krogh ponownie: “Projekt pozwala wnętrzom i przestrzeniom zewnętrznym stopić się ze sobą, nie tylko dzięki dosłownej przejrzystości, ale także poprzez zadanie pytania, które przestrzenie należą do uniwersytetu, a które do miasta. Oznacza to, że zarówno środowisko miejskie, jak i uczelnia będą w przyszłości wpływać na budynek.”